1-2-3 Szatan W Poglądach  Klementa i Orygenesa
Jeden z największych problemów dla tych co wierzą w istnienie osoby Diabła odnosi się do pytania : co właściwie się stało w momencie kiedy Chrystus umarł. Heb. 2:14 jasno stwierdza, że przez Swoją śmierć, Chrystus zniszczył tego, co ma władzę nad śmiercią, to jest diabła”. Jak to wytłumaczę  później, dla mnie jedynym sensownym i Biblijnie jednoznacznym podejściem jest zrozumienie, że Diabeł jest użyty tutaj jako personifikacja grzechu – ponieważ to grzech sprowadza śmierć [Rzym.6:23]. Całe to przekleństwo jakie spadło na ziemie, było rezultatem ludzkiego grzechu i jest opisane w Rodzaju jako pochodzące od Boga, a nie od osoby Szatana. Grzech i śmierć są bardzo często powiązane razem w Słowie Bożym [Rzym.5:12; 6:16,23; 7:13; 8:2; 1Kor.15:56; Jakuba 1:15]. W żadnym z tych wersetów nie ma nawet najdrobniejszej wzmianki, która by wskazywała, że to osoba Szatana sprowadza naszą śmierć; źródłem śmierci jest zawsze ludzki grzech. Ale Orygen upiera się, że to “Diabeł kontroluje zło i śmierć” [Przeciwko Celsusowi 4.92.93]. Wcześni “ojcowie”, którzy poświecili się wierzeniu w osobę Szatana, musieli stawić czoła Gnostykom, a także innym krytykom nad tymi zagadnieniami- widząc, że grzech i zło trwa, a nawet codziennie nabiera większej skali, jak to możliwe, że Chrystus zniszczył Diabła? Czysto Biblijne podejście do tego zagadnienia nie stwarza problem, żeby dać sensowną odpowiedź –Chrystus zniszczył moc grzechu, w tym że teraz możemy dostąpić przebłagania i być zaliczonymi jako !w Chrystusie” poprzez nasz chrzest. On jako nasz reprezentant uczynił nas zdolnymi by osiągnąć pozycję, że to co jest “prawdziwe w Nim” staje się prawdziwe w nas; tak więc nasze zmartwychwstanie i nagroda nieśmiertelności jest zagwarantowana przez Jego laskę. Ale to nie była pozycja “ojców”. Zarówno oni, a także ci którzy po nich nastali, mieli kłopot by wytłumaczyć w jaki sposób Chrystus mógł zniszczyć osobę nazwaną Diabłem przez swą śmierć na krzyżu, a jednak Diabeł widocznie jest wciąż żywy i bardzo aktywny przez ostatnie 2000 lat. Różnorodność wytłumaczeń wskazuje poważny problem dla standardowego Chrześcijaństwa. Tertulian i Klement byli jednymi z pierwszych, którzy próbowali to ubarwić. Tertulian napisał jak Jezus złamał bramy piekła i wszedł tam rozbijając tam wszystko na proch. Klement poszedł nawet dalej i twierdził, że po swojej śmierci Pan Jezus wstąpił do “piekła” i uwolnił dusze sprawiedliwych, którzy poprzednio byli tam trzymani przez Diabła. Hippolit poszedł nawet dalej ucząc, że skoro Chrystus wstąpił do piekła, to było to tak samo ważną częścią Jego dzieła odkupienia jak i Jego śmierć na krzyżu [1]. Wszystko to było oparte na zaakceptowaniu w Chrześcijaństwie pogańskich idei piekła jako kary, a także nieśmiertelności duszy- obydwa dogmaty były wzięte z pogaństwa i Platonizmu. Słowo “piekło” jest w zasadzie wzięte od Teutonicznej bogini podziemia. Biblijna i oryginalna Chrześcijańska pozycja wskazuje, że piekło to po prostu grób, i tak właśnie Hebrajskie słowo sheol jest zwykle tłumaczone; a dusza odnosi się do osoby albo i ciała; jego proces życiowy ustaje w chwili śmierci.  Temat piekła rozwinąłem w sekcji 2-5.

Nowo zaadoptowany dogmat był całkowicie sprzeczny z niezachwianą nauką Nowego Testamentu, która wskazuje, że śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa powinno być zrozumiane jako końcowy i koronny punkt Bożego planu, którego celem było zniszczenie Diabła i umożliwienie ludzkiego zbawienia [Rzym.5:5-8; 6:3-9; 1 Piotra 3:18]. Ponieważ Chrystus “umarł, powstał i ożył” dlatego stał się Panem wszystkiego [Rzym.14:9]- nigdzie nie ma wzmianki o Jego `burzeniu piekła` w czasie Jego trzydniowego pobytu w grobie. I oczywiście nie mówił On nic o takiej aktywności, w czasie Jego pobytu z uczniami po Jego zmartwychwstaniu. Paweł w jego podsumowaniu podstaw Ewangelii w 1 Kor.15:3,4 po prostu mówi nam, że Chrystus “umarł…był pogrzebany…i powstał na nowo”. Podobnie Piotr nakreślił kontrast pomiędzy Dawidem, który umarł, był pogrzebany i wciąż był umarłym- podczas gdy Chrystus umarł, był pogrzebany, ale Jego ciało nie pozostało w grobie, ale było z martwych wzbudzone [Dz.2:29-32]]. Jedynym wersetem, którego Klement się uchwycił był odnośnik z 1 Piotra 3, który mówi, że Chrystus głosił uwięzionym – i to omówimy w Dygresji 4.

Wszedłszy w ciemny zaułek, “ojcowie” nie mieli odwagi żeby zawrócić. Niezliczone debaty były przeprowadzone na temat; co dokładnie Pan Jezus robił w `piekle`. Pomimo wszystko Hippolit poszedł aż tak daleko mówiąc, że wiara w `niszczenia piekła` była żywotną częścią Ewangelii, która musi być uznana jako warunek zbawienia. [zobacz jego traktat Antychrysta]. Dalej doszedł następny problem, że jeżeli dobrzy ludzie mogą być zbawieni z piekła męczarni i karania, to dlatego musi być różnica miedzy tym miejscem, a finałowym miejscem nieodwołalnego potępienia. Tak wiec idea czyśćca się narodziła [2]. Protestanci mogą tu się spierać, że to tylko Rzymskokatolicki kościół wierzy w ten sposób; ale ich własna teologia pochodzi od tych samych “ojców” którzy “wymyślili” tą ideologię. Ale czy ten Szatan nie został stracony do tego samego “piekła”, zgodnie z myśleniem wczesnych “ojców”? Rzeczywiście. Tak wiec Orygen stworzył historie o tym jak podczas ukrzyżowania
i zejścia Chrystusa do “piekła”, Szatan był związany i uwięziony w piekle…tu znowu dużo dyskusji na temat czy Szatan miał szanse na jakieś wybawienie oraz w jakiego rodzaju “piekle” został uwięziony. Bo jeżeli był w takim samym gdzie dobrzy ludzie byli i mieli być zbawieni, to dlaczego nie był on uwieziony w “najniższym piekle”? Tak wiec wytłumaczenia musiały dalej być i tradycja Szatana została “upiększona” i “wzbogacona”.

Znowu te logiczne, intelektualne i etyczne problem zostały podchwycone przez krytyków Chrześcijaństwa. Celsus gorliwie przyparł Orygena do muru nad tymi zagadnieniami. Celsus wywnioskował, że zgodnie z nauką Orygena, Diabeł był absurdalnie wszechmocną osobą jeżeli mógł zabić Bożego syna; i Celsus był szybki by wykazać Orygenowi i Chrześcijanom, że ich pozycja zaprzecza Biblijnemu tekstowi. To zmusiło Orygena żeby przeczesać Biblię, by znaleźć cokolwiek co by wspierało jego nauki. Orygen był pierwszym, który użył fragmentu Izajasza 14,[ który mówi o Królu Babilonu], aby poprzeć doktrynę Chrześcijańskiego Diabła. Ten fragment, który rozważymy bardziej dokładnie w sekcji 5-5, mówi o człowieku, Królu Babilonu nazywając go najjaśniejsza gwiazdą, gwiazdą zaranną [po łacińsku “ Lucifer”], który metaforycznie “upadł”. Jest bardzo znaczące, że określenie “gwiazda zaranna” jest tytułem Chrystusa, i było używane w pierwszym wieku jako “Chrześcijańskie imię” przez tych, którzy nawrócili się do Chrześcijaństwa. Ale teraz  Orygen dal słowu “Lucyfer” negatywne brzmienie. W podobny sposób Orygen użył podobnego fragmentu Biblii mówiącego o upadku Księcia Tyru z Ezechiela 28, co rozważymy później w sekcji 5-6. On nawet użył odnośnika z Księgi Hioba mówiącego o olbrzymim zwierzęciu Lewiatanie [Hioba 41:1,2]. Słowa Szatan albo Diabeł nie pojawiają się w tych wersetach- ale były wmuszone do użycia przez Orygena tak samo nienaturalnie jak i niektóre opisy Diabła, którego bronił z taką gorliwością. W czasie tych wszystkich dyskusji, Orygen porzucił idee , że fragment z Rodzaju 6, mówiący o synach Bożych żeniących się z córkami ludzkimi, odnosi się do upadłych Aniołów- ponieważ to logicznie zaprzeczało jego idei, że Diabelscy aniołowie zostali zrzuceni do piekła zaraz po ich początkowym grzechu [3]. Tak wiec “ojcowie” musieli zmienić swoją pozycję na to zagadnienie, w taki sam sposób jak Chrześcijańscy przywódcy od wieków to robią, kiedykolwiek  są zmuszeni by dać odpowiedź na trudne pytania, które się wyłaniają w związku z ich pozycją. Ja podsumowałem te trudne pytania w sekcji 3-2. Naturalnie, zdając sobie sprawę z gorączki dyskusji  i ich desperacji, poczynili fałszywe kroki. Celsus zaatakował Orygena pytając czy ludzie by zgrzeszyli, jeżeliby Diabeł nie istniał, i Orygen przyznał, że ludzkość by wciąż zgrzeszyła. Celsus wiec doszedł do oczywistego wniosku- ze Chrześcijańscy “ojcowie” nie mieli logicznego powodu na istnienie osoby Diabła, oni po prostu wzięli tą idee z pogańskich źródeł. Pytanie Celsusa jest wciąż ważne w dzisiejszych czasach. Oficjalna odpowiedź brzmi, że my grzeszymy więcej ponieważ Diabeł istnieje- co znowu budzi ogromna ilość pytań na temat natury sądu oraz sprawiedliwości Bożej w osądzaniu nas za grzech. Jest kilka średniowiecznych wyobrażeń sądu dni końca, które pokazują sprawiedliwych będących ważonych na szalach sędziowskich z Diabłem próbującym popchnąć szale w swoim kierunku. Ci, którzy wierzą w osobę Diabła, nie powinni w tym momencie być zdziwieni albo mieć powód do uśmiechu ponieważ jest to sytuacja, którą świadomie lub nieświadomie wybrali by wierzyć.

Jaroslav Pelikan dokumentuje w dużej mierze logiczny wpływ jaki wywarł Orygen na dużą grupę wierzących [4]. Orygen za wszelka cenę chciał bronić Bożą sprawiedliwość – ponieważ była ona podważana z powodu dogmatu Diabła. Orygen był atakowany pod względem zagadnieniem czy wszyscy upadli aniołowie są w piekle, związani do tej pory z powodu Chrystusowej ofiary – i jeżeli są to dlaczego są wciąż aktywni do tej pory? Jego odpowiedzią było sformułowanie teorii o demonach mogących wchodzić i wychodzić z piekła po to, żeby kusić ludzi na ziemi, a niektórzy z upadłych aniołów są wciąż aktywni w powietrzu [przestworzach]. Wszystko to nie ma żadnego Biblijnego wsparcia. Co więcej Orygen rozwinął jeszcze jedną teorię, że Bóg zapłacił Diabłu okup za nasze wybawienie i tym okupem była krew Jego Syna Jezusa. Ale skoro Chrystus był Bogiem [zgodnie z Orygenem, który zaakceptował to, co ja uznaje za jeszcze jedno fałszywe wierzenie], Chrystus powstał z martwych – tak wiec Diabeł był wystrychnięty na dudka i przez trick pozbawiony swojej mocy. Taka próba obrony Boskiej sprawiedliwości, wydaje mi się, że daje zupełnie przeciwny rezultat. Nie tylko jest to lekceważenie nauk Nowego Testamentu na temat okupu Chrystusa, ale także sugeruje, że Bóg uciekał się do tricków żeby zwieść Szatana, co nie jest harmonijne z Biblijnym objawieniem na temat Boga. Wydaje mi się, że władza osoby Diabła urosła w myśleniu Orygena do takich rozmiarów, że doszedł do wniosku, że nawet wszechmocny Bóg miał problem z Diabłem i musiał się uciekać do desperackich metod działania. Nauka Nowego Testamentu mówi, że Chrystus był barankiem zabitym od założenia świata [Obj.13:8] – to znaczy Boży cel w Chrystusie był zaplanowany od początku, a nie robiony na gorąco w obliczu nieoczekiwanej i olbrzymiej władzy Diabła.

Dla mnie, najbardziej znaczącym odkryciem na temat Orygena jest to, że Biblia po prostu nie wspiera jego idei, i cala Chrześcijańska doktryna Szatana [w jaką wierzył i rozpowszechniał] była utrzymana całkowicie na ludzkiej tradycji. Takie odkrycie powinno prowadzić do odrzucenia jego nauk i zdegradowania go [w naszym myśleniu] z pozycji osoby będącej jakimś “ojcem” prawdziwego Chrześcijaństwa. Jego następujące słowa są podsumowaniem jego ignorancji: “Pismo Święte nie tłumaczy nam natury Diabła, i jego aniołów i ich mocy. Jednak najbardziej rozpowszechnioną opinią w kościele jest to, że Diabeł był aniołem…” [De Principiis, Wstep].

Odnośniki
(1) To wszystko jest udokumentowane w J.A. McCulloch, The Harrowing Of Hell: A Comparative Study Of An Early Christian Doctrine (Edinburgh: T. & T. Clark, 1930).
(2) Więcej na ten temat w Jaques Le Goff, The Birth of Purgatory (Chicago: University of Chicago Press, 1984).
(3) Odnośniki do pism Orygena odnoszących się do tego można znaleźć w J.N.D. Kelly, Early Christian Doctrines (San Francisco: Harper, 1980) ss. 180-1; J. Danielou, The Gospel Message And Hellenistic Culture (Philadelphia: Westminster Press, 1973) ss. 418-9.
(4) Jaroslav Pelikan, The Christian Tradition (Chicago: University Of Chicago Press, 1971) Vol. 1 ss. 148-151.

Wstep

Rozdzial 1: Historia Doktryny
1-1 Historia Diabla I Szatana W Starotestamentowych Czasach
1-1-1 Izrael w Niewoli: Babilonskie I Perskie Wplywy
1-1-2 Grecki Wplyw
1-2 Diabel po Nowym Testamencie
1-2-1 Szatan wedlug Jystyna Meczennika
1-2-2 Szatan wedlug Ireneusza i Tertuliana
1-2-3 Szatan wedlug Clemensa i Orygena
1-2-4 Szatan wedlug Lactanjusza i Anastazjusza
1-2-5 Szatan wedlug Augustyna
1-3 Szatan w Sredniowieczu
1-4 Szatan od Czasow Reformacji
1-4-1 Szatan w Raju Utraconym
1-5 Protestanci: Opor Popularnej Ideii Diabla
1-6 Diabel I Szatan we wspolczesnym mysleniu

Rozdzial 2: Niektore Podstawowe Nauki Biblijne
2-1 Aniolowie
2-2 Pochodzenie Grzechu i Zla
Dygresja 2: Rzymianie oraz madrosc Solomona
Dygresja 3: Kontekst Rodzaju 1-3
2-3 Szatan i Diabel
2-4 Zydowski Szatan
2-5 Pieklo
Dygresja 4 "Duchy w wiezieniu"

Rozdzial 3: Praktyczne Powiazania
3-1 Niektore Praktyczne Powiazania
3-1-1 "Byc duchowego usposobienia": Sedno Chrzescijanstwa
3-2 Diabel i Szatan: Trudne Pytania

Rozdzial 4: Demony
4-1 Diabel, Szatan i Demony
4-2 Demony i Balwany
4-3 Demony i Choroby
4-4 Jezyk Tamtych Dni
Dygresja 5 Bog Adoptuje Ludzka Perspektywe
4-6 Demony: Dlaczego Jezus Nie Skorygowal Ludzi?
4-7 Psychologia Wiary w Demony
4-8 Demony: Podsumowanie

Rozdzial 5: Niektore Przekrecone Wersety
Rozdzial 5 Studium Niektorych Biblijnych Wersetow Ktore Wspominaja Diabla i Szatana
5-2 Waz w Edenie
5-3 Synowie Bozy i Corki Ludzkie
5-4 Szatan w Hioba
5-4-1 Satan w Hioba: Wspolwierny?
5-4-2 Szatan w Hioba: Aniol-Szatan?
5-4-3 Obalenie Mitu 'Szatana' w Hioba
5-5 Lucyfer Krol Babilonu
5-6 Nanaszczony Cherubin
5-7 Szatan w Zachariasza 3
5-8 Kuszenie Jezusa
5-8-1 Jezus Na Pustyni: Studium Jezykowe Oraz Natura Pokus
5-8-2 Kuszenie Na Pustyni: Spojrzenie W Myslenie Jezusa
5-9 Nieczyste Duchy
5-10 Diabel I Jego Aniolowie
5-11 Szatan Zabiera Slowo
5-12 Szatan Jak Blyskawica
5-13 Szatan Wstepuje w Judasza
5-14 Piotr I Szatan
5-15 Wasz Ojciec Diabel
5-16 Przesladowanie Przez Diabla
5-17 Dziecko Diabla
5-18 Moc Szatana
5-19 Wydanie Szatanowi
5-20 Bog /Ksiaze Tego Swiata
5-21 Aniol Swiatlosci
5-22 Wyslannik Szatana
5-23 Ksiaze Nadziemski
5-24 Dawac przystep Diablu
5-25 Zasadzki Diabelskie
5-26 Sieci Diabelskie
5-27 Poszli za Szatanem
5-28 Przeciwstaw Sie Diablu
5-29 Lancuchy Ciemnosci
5-30 Cialo Mojzesza
5-31 Synagoga Szatana
5-32 Michal i Wielki Smok
5-33 Diabel i Szatan Zwiazani
Dygresja 6: "Czlowiek Bezprawia " (2 Tes. 2)

Rozdzial 6: Troche Koncowych wnioskow
6-1 Prawdziwy Diabel: Koncowe Wnioski
Legion i Gadarenskie Swinie