Prawdziwe Diabeł Biblijna Wyjaśnienie. Tlumaczenie: Waclaw Cwiecek

Kompletna książka jak PDF

Rozdzial 1: Historia Doktryny
1-1 Historia Diabla I Szatana W Starotestamentowych Czasach
1-1-1 Izrael w Niewoli: Babilonskie I Perskie Wplywy
1-1-2 Grecki Wplyw
1-2 Diabel po Nowym Testamencie
1-2-1 Szatan wedlug Jystyna Meczennika
1-2-2 Szatan wedlug Ireneusza i Tertuliana
1-2-3 Szatan wedlug Clemensa i Orygena
1-2-4 Szatan wedlug Lactanjusza i Anastazjusza
1-2-5 Szatan wedlug Augustyna
1-3 Szatan w Sredniowieczu
1-4 Szatan od Czasow Reformacji
1-4-1 Szatan w Raju Utraconym
1-5 Protestanci: Opor Popularnej Ideii Diabla
1-6 Diabel I Szatan we wspolczesnym mysleniu

Rozdzial 2: Niektore Podstawowe Nauki Biblijne
2-1 Aniolowie
2-2 Pochodzenie Grzechu i Zla
Dygresja 2: Rzymianie oraz madrosc Solomona
Dygresja 3: Kontekst Rodzaju 1-3
2-3 Szatan i Diabel
2-4 Zydowski Szatan
2-5 Pieklo
Dygresja 4 "Duchy w wiezieniu"

Rozdzial 3: Praktyczne Powiazania
3-1 Niektore Praktyczne Powiazania
3-1-1 "Byc duchowego usposobienia": Sedno Chrzescijanstwa
3-2 Diabel i Szatan: Trudne Pytania

Rozdzial 4: Demony
4-1 Diabel, Szatan i Demony
4-2 Demony i Balwany
4-3 Demony i Choroby
4-4 Jezyk Tamtych Dni
Dygresja 5 Bog Adoptuje Ludzka Perspektywe
4-6 Demony: Dlaczego Jezus Nie Skorygowal Ludzi?
4-7 Psychologia Wiary w Demony
4-8 Demony: Podsumowanie

Rozdzial 5: Niektore Przekrecone Wersety
Rozdzial 5 Studium Niektorych Biblijnych Wersetow Ktore Wspominaja Diabla i Szatana
5-2 Waz w Edenie
5-3 Synowie Bozy i Corki Ludzkie
5-4 Szatan w Hioba
5-4-1 Satan w Hioba: Wspolwierny?
5-4-2 Szatan w Hioba: Aniol-Szatan?
5-4-3 Obalenie Mitu 'Szatana' w Hioba
5-5 Lucyfer Krol Babilonu
5-6 Nanaszczony Cherubin
5-7 Szatan w Zachariasza 3
5-8 Kuszenie Jezusa
5-8-1 Jezus Na Pustyni: Studium Jezykowe Oraz Natura Pokus
5-8-2 Kuszenie Na Pustyni: Spojrzenie W Myslenie Jezusa
5-9 Nieczyste Duchy
5-10 Diabel I Jego Aniolowie
5-11 Szatan Zabiera Slowo
5-12 Szatan Jak Blyskawica
5-13 Szatan Wstepuje w Judasza
5-14 Piotr I Szatan
5-15 Wasz Ojciec Diabel
5-16 Przesladowanie Przez Diabla
5-17 Dziecko Diabla
5-18 Moc Szatana
5-19 Wydanie Szatanowi
5-20 Bog /Ksiaze Tego Swiata
5-21 Aniol Swiatlosci
5-22 Wyslannik Szatana
5-23 Ksiaze Nadziemski
5-24 Dawac przystep Diablu
5-25 Zasadzki Diabelskie
5-26 Sieci Diabelskie
5-27 Poszli za Szatanem
5-28 Przeciwstaw Sie Diablu
5-29 Lancuchy Ciemnosci
5-30 Cialo Mojzesza
5-31 Synagoga Szatana
5-32 Michal i Wielki Smok
5-33 Diabel i Szatan Zwiazani
Dygresja 6: "Czlowiek Bezprawia " (2 Tes. 2)

Rozdzial 6: Troche Koncowych wnioskow
6-1 Prawdziwy Diabel: Koncowe Wnioski
Legion i Gadarenskie Swinie

5-19 Wydanie Szatanowi  (2 Kor . 2:11)
1 List do Koryntian 5:5: "...wydajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, żeby duch był zbawiony w dzień Pana Jezusa."

Popularna Interpretacja
Twierdzi sie, że kiedy wierzący wypada z łaski jest on ponownie zabierany przez szatana.

Komentarze
1. Celem tego wydania było to “że duch może zostać uratowany”. Jeżeli szatan jest zdecydowany aby sprawiać, że ludzie grzeszą i zrażają sie do Boga, dlaczego to co robi w rezultacie doprowadza do ich uratowania? Dzieje się tak przez doświadczenia życia, które kontroluje Bóg, dzięki którym jeśteśmy duchowo rozwinięci. (Heb.12:5-11).

2. Jak kościół w Koryncie mógłby wydać upadłego brata Szatanowi, jeżeli nikt nie wie gdzie się on znajduje?

3. “Zniszczenie” może również sugerować “karę” (np. 2 Tes. 1:9). Czy mamy myśleć, że Bóg pracuje współdziałając z aniołem, który buntuje się przeciwko Niemu?

4. Zauważ, że szatan nie jest opisany jako chętnie wchodzący w człowieka, czego byśmy oczekiwali jeżeli szatan stale próbuje wpływać na wszystkich ludzi, by grzeszyli i odwodzi wierzących od Boga. Kościołowi (wers. 4) powiedziano, by oddał człowieka Szatanowi.

Sugerowane Wyjaśnienia
1. Jednym z większych “Szatanów” - przeciwników - dla wczesnego kościoła była rzymska władza tamtego czasu, która jako rozwijająca się w pierwszym wieku, stała się coraz bardziej sprzeciwiająca chrześcijaństwu. Greckie określenie “wydać” jest użyte gdzie indziej, bardzo często w prawnym sensie, jako wydać kogoś cywilnej władzy np.-

-Ktoś może “wydać cię sędziemu” (Mat. 5: 25).

- “wydawać was będą do rady” (Mat. 10:17).

- Żydzi “wydadzą (Jezusa) Poganom” (Mat. 20:19)

- “Żydzi ...wydadzą (Pawła) w ręcę Pogan” (Dz. 21:11).

- “Jednak wydano mnie jako więźnia" (Dz. 28:17).

Tak więc czy Paweł doradza im aby przekazali grzesznego brata rzymskim władzom dla ukarania? Grzech, który popełnił był kazirodztwem i było to karalne pod rzymskim prawem. Zapamiętaj, że “zniszczenie” również sugeruje “karę”. Leander Keck dowodzi, że zachowanie kazirodczego mężczyzny było "sprzeczne zarówno z żydowskim, jak i rzymskim prawem" czyniąc go podległym karze przez te władze. (1)

2. “Szatan” tutaj może po prostu odnosić się do złych pragnień człowieka. Zrobił dla niego miejsce w popełnianiu grzechu kazirodztwa i Paweł być może sugeruje, że, jeżeli kościół oddzieli się od tego czlowieka i zostawi go, by przeżył zmysłowe życie na jakiś czas, być może w końcu przyjdzie do skruchy, by ostatecznie jego duch był zbawiony w dniu Sądu. To jest dokładnie to, co stało się z marnotrawnym synem (Łukasza 15); przeżywanie życia daleko od jego duchowej rodziny i całkowite podążanie za szatanem - jego złymi pragnieniami - w rezultacie doprowadziło do jego skruchy. Jeremiasz 2:19 podsumowuje to: “Twoja niegodziwość cię karze, a twoje niewierności cię osądzają. Wiedz zatem i przekonaj się, jak przewrotne i pełne goryczy jest to” (co oni zrobili).

3. "Ciało” (the flesh) niekoniecznie oznacza “ciało" (the body). To może również odnosić się do sposobu życia kontrolowanego przez nasze złe pragnienia, tzn. szatana. Wierzący “nie są w ciele, ale w duchu” (Rzym. 8: 9). Nie oznacza to, że są bez fizycznych ciał, ale że nie przeżywają zmysłowego życia. Przed  nawróceniem “byliśmy w ciele” (Rzym. 7: 5). Galacjan 5: 19 wymienia seksualną perwersję, której sprawca w Koryncie był winny jako za “uczynki ciała”. 1 Jana 3: 5 (por. wers. 8) definiuje grzechy jako “uczynki diabła” w ten sposób zrównując ciało i diabła. Zatem 1 Koryntian 5: 5 mógłby brzmieć “wydajcie takiego Szatanowi na zniszczenie szatana / diabła”, tak więc mamy Szatana niszczącego Szatana. Niemożliwe jest by zrozumieć to, jeżeli trzymamy się popularnej wiary odnośnie szatana. Ale jeżeli pierwszy szatan jest zrozumiany jako rzymska władza, a drugi jako ciało lub grzeszne ekspresje naszych złych pragnień, wtedy nie ma żadnego problemu.

4. Zobaczyliśmy w naszych uwagach na temat Łukasza 10:18, że szatan jest użyty czasami w kontekście przypominania nam, że fizyczna choroba jest ostatecznie skutkiem naszego grzechu. Może być tak, że obdarowani darami- ducha apostołowie w pierwszym wieku mieli władzę dotykać grzesznych wierzących fizyczną chorobą lub śmiercią - np. Piotr mógł nakazać śmierć Ananiasza i Safiry (Dz. 5); kilku w Koryncie było fizycznie “słabych i chorowitych” jako kara za nadużywania usługi wspólnoty (1 Kor.11:30); Jezus mógł grozić fałszywym nauczycielom w kościele w Tiatyrze natychmiastową śmiercią, chyba że będą pokutowali (Obj. 2:22-23) i Jakuba 5:14-16 sugeruje, że poważna choroba pewnych członków kościoła była spowodowana ich grzechami i że mogą zostać poddźwignięci, jeżeli bedą żałować. Jeżeli choroba wspomniana tutaj była zwykłą chorobą, to nie zawsze stanie się coś takiego, że gdy chrześcijanin będzie żałować za grzechy zostanie automatycznie uzdrowiony, np. Hiob był dotknięty chorobą jako próbą od Boga, a nie dlatego że zgrzeszył. To było ku pomocy i uzdrawiało pokutujących wierzących, którzy zostali dotknięci w ten sposób, dlatego “dar uzdrawiania” był prawdopodobnie używany przeważnie we wczesnym kościele (1 Kor.12: 9). Tak więc Paweł wydaje kazirodczego brata Szatanowi, jak również wydaje "Hymeneusza i Aleksandra.. Szatanowi, aby zostali pouczeni, że nie wolno bluźnić” (1 Tym.1:20) mógł zaangażować ich dotykając fizyczną chorobą z powodu ich podążania za szatanem - ich złymi pragnieniami.

Jakiś czas później Paweł zapisuje jak Aleksander nadal “bardzo się sprzeciwił słowom naszym” (2 Tym. 4:14-15). Rozmiar jego oporu przeciw głoszeniu Pawła jest oczywisty, jeżeli rozumiemy, że Aleksander został uderzony chorobą przez Pawła zanim napisał pierwszy list do Tymoteusza, jednak nadal odmawiał nauczenia się jego lekcji do czasu, gdy Paweł ponownie napisał do Tymoteusza. Ponownie - zauważ, że szatan próbowałby i uczyłby Aleksandra, żeby “nie bluźnić” (1 Tym.1:20). Jeżeli szatan jest złą osobą, która jest kłamcą i bluźniercą Słowa Bożego, jak może nauczyć człowieka, aby nie bluźnił Bogu?

5. Ten sam czasownik dla "wydawania na" występuje w LXX  Job. 2:6, gdzie Bóg 'przekazuje' Hioba szatanowi, z komentarzem [w LXX,]: "masz ochronić jego duszę, jego ducha". Związek między fragmentami sugeruje mi, że Hiob potrzebował duchowej poprawy, chociaż przypisuje się mu bycie prawym (Hiob 1:1). Jakkolwiek, sednem na pewno jest to, że Bóg przekazał osobę przeciwnikowi dla duchowego jej zbawienia. Klasyczna idea Boga i szatana przeciwstawiającego się mu w konflikcie nie pasuje tutaj. Biblijnie, Bóg jest przedstawiony jako odpowiedzialny za 'szatana' / przeciwnika oraz używa 'szatana' według Swej woli dla duchowej poprawy ludzi,  zamiast dla ich zniszczenie. Historia Hioba jest klasycznym przykładem. Czy mamy naprawdę rozumieć, że jest osobista istota nazywana szatanem, która jest nieposłuszna Bogu, poza Jego kontrolą i nastawiona na prowadzeniu ludzi do ich duchowego zniszczenia? Nie ma mowy, Jose. Jeszcze nie, Josette. 1 Kor. 5:5 i zapis Hioba uczą coś całkowicie odmiennego. I na wszelkie sposoby wydobywamy 2 Tym. 2:26, który mówi o ludziach złapanych w pułapkę Diabła z Bożej woli / pragnienia (2).

Uwagi
(1) Leander Keck , Paweł i jego Listy ( Filadelfia: Twierdza, 1988), s. 106 .

(2) Jest to tłumaczenie oferowane przez H.A. Kelly, Szatan: Biografia (Cambridge: C.U.P , 2006)
s. . 119

" Aby nas szatan nie podszedł; jego zamysły bowiem są nam dobrze znane " (2 Kor 2:11).

Inne odniesienia do "szatana" w 2 Liście do Koryntian wyraźnie odnoszą się do rzymsko- żydowskich “przeciwników" kościoła chrześcijańskiego (zob. komentarz do 2 Kor 11:14; 12:7). Jeszcze gdzie indziej w Nowym Testamencie "szatan" jest także użyty w odniesieniu do wielkiego przeciwnika każdego chrześcijanina - umysłu ciała. "Szatana", którego Paweł naświetla tutaj w 2 Kor. 2:11 należy rozumieć w taki sam sposób.

Szatan jako umysł ciała
Kontekst 2 Kor. 2:11 jest przynaglaniem Pawła dla kościoła w Koryncie, by spowrotem zaakceptowali członkostwo niemoralnego brata, którego, jak wcześniej doradził im, wykluczyli w 1 Kor. 5. Przynagla ich aby mu wybaczyli i zaakceptowali go, "Aby nas szatan nie podszedł; jego zamysły bowiem są nam dobrze znane" (2 Kor. 2:11). Co się stanie, jeżeli skruszonemu bratu nie jest wybaczone i nie zostaje ponownie włączony do kościoła? Osoba taka jest zazwyczaj stracona dla sprawy Chrystusa i Kościół staje się pełen hipokryzji i aroganckich postaw, w wyniku których wielu z nich również zaczyna tracić Chrystusa. Jest to zbyt  dużo, aby wierzyć, że jeśli nie wybaczymy komuś, to jakiś kosmiczna istota w pełni wyposażona w rogi i ogon otrzymuje przewagę nad nami. Greckie słowo tłumaczone jako "zamysły” występuje niemal wyłącznie w 2 Liście do Koryntian i jest tłumaczone jako "umysł" lub "myśli" (2 Kor 3:14; 4:4, 10:5, 11:3). Jest to znaczący punkt. Nie jesteśmy nieświadomi tego jak działa umysł ciała,  zamysły / myśli naszego szatana / przeciwny umysł - my wszyscy doświadczyliśmy tego, co zdarza się zarówno nam, jak i innym w przypadku, gdy osobie odmawia się wspólnoty.  Zgromadzenia i społeczności są zaśmiecane uwłaczającym bagażem odmowy wspólnoty tym, którym powinni być ona dana. Tym, co zatrzymuje to wszystko nie jest jakaś czujność przeciw zewnętrznemu kosmicznemu bytowi. To, co powoduje wszystkie te problemy to wewnętrzne nastawienie umysłu. Paweł apeluje do nas, aby poznać nasz własny umysł i być świadomym naszych własnych nawyków myślowych oraz reakcji. Greka stojąca za "nieświadomi swoich zamysłów" to gra słów oparta wokół greckiego słowa noema, "wiedzieć". "Nieświadomy" tłumaczy się jako ag-noeo, 'nie wiedzieć' i 'zamysły' tłumaczy się jako noema, rzeczownik noeo. “Nie bądź nierozważny lub twój umysł", "nie bądź nieświadomy swego poznania" będzie ideą. "Poznaj siebie" jest w istocie tym, co mówi Paweł.

Szatan jako rzymska lub żydowska opozycja
Paweł wcześniej odwołał się dla niemoralnego brata będącego 'wydanym Szatanowi' (1 Kor. 5:5). Greckie 'wydać' w tym wersecie, gdzie indziej jest przetłumaczone 'umieszczać w więzieniu'. Tak jak w przypadkach poważnej seksualnej zbrodni dzisiaj, musimy wydać sprawcę miejscowym władzom, nawet jeżeli byliby wyraźnie przeciwni ['szatanami'] chrześcijańskiej sprawie; i jeżeli on/ona są nieskruszeni, mając nadzieję, że przez wydanie ich życiu w ciele lub 'szatanowi', we właściwym czasie przyjdą przez to do żalu. Może  być tak, że to podwójne użycie terminu 'szatan' jest kontynuowane tutaj w 2 Kor. 2:11. Odmowa przebaczenia i przywrócenia da takiej osobie więcej siły dla umysłu ciała, ale to również prawdopodobnie przyniosłoby korzyść lokalnemu 'szatanowi' rzymskiej lub żydowskiej władzy. Mogłaby ona wykorzystać fakt, że Kościół nadal uważa człowieka za winnego jako pretekst do ponownego zatrzymania go i rozpoczęcia prześladowania kościoła. Greckie słowo “przynosić korzyść" może znaczyć 'zrabować' (1). 'Rabowanie' dotyczyłoby człowieka, który został 'wydany szatanowi' w 1 Kor. 5. Jeżeli nie zostało mu wybaczone i nie jest mile widziany, wtedy przeciwnik rabowałby jego wspólnotę. Jeżeli ktoś jest wykluczony ze wspólnoty wierzących wtedy prawdopodobne uschnie i umrze duchowo. 'Szatan' w 1 Piotra 5:8 szukał, kogo by tu pożreć, okraść stado -ten fragment mówi bez wątpienia o rzymsko-żydowskiej opozycji w stosunku do chrześcijańskiej wspólnoty (zobacz komentarz na 1 Piotra 5:8). Ta sama idea jest użyta tutaj w 2 Koryntian - przeciwnik / szatan może zrabować wspólnotę członka. Problemem Pawła było to, że zachowanie Koryntian mogło doprowadzić do tego, że służba będzie 'zniesławiona'' (2 Kor. 6:3); był bardzo świadomy tego, że służba / usługa Chrystusa mogłaby zostać zdyskredytowana w oczach otaczającego rzymsko-żydowskiego świata, który tak często jest przedstawiony w Nowym testamencie jako 'szatan' wczesnego kościoła.

Odnośniki
(1) Bauer, Arndt, Gingrich and Danker A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, 4th Ed. (Chicago: University of Chicago Press, 2007) s. 667