Prawdziwe Diabeł Biblijna Wyjaśnienie. Tlumaczenie: Waclaw Cwiecek

Kompletna książka jak PDF

Rozdzial 1: Historia Doktryny
1-1 Historia Diabla I Szatana W Starotestamentowych Czasach
1-1-1 Izrael w Niewoli: Babilonskie I Perskie Wplywy
1-1-2 Grecki Wplyw
1-2 Diabel po Nowym Testamencie
1-2-1 Szatan wedlug Jystyna Meczennika
1-2-2 Szatan wedlug Ireneusza i Tertuliana
1-2-3 Szatan wedlug Clemensa i Orygena
1-2-4 Szatan wedlug Lactanjusza i Anastazjusza
1-2-5 Szatan wedlug Augustyna
1-3 Szatan w Sredniowieczu
1-4 Szatan od Czasow Reformacji
1-4-1 Szatan w Raju Utraconym
1-5 Protestanci: Opor Popularnej Ideii Diabla
1-6 Diabel I Szatan we wspolczesnym mysleniu

Rozdzial 2: Niektore Podstawowe Nauki Biblijne
2-1 Aniolowie
2-2 Pochodzenie Grzechu i Zla
Dygresja 2: Rzymianie oraz madrosc Solomona
Dygresja 3: Kontekst Rodzaju 1-3
2-3 Szatan i Diabel
2-4 Zydowski Szatan
2-5 Pieklo
Dygresja 4 "Duchy w wiezieniu"

Rozdzial 3: Praktyczne Powiazania
3-1 Niektore Praktyczne Powiazania
3-1-1 "Byc duchowego usposobienia": Sedno Chrzescijanstwa
3-2 Diabel i Szatan: Trudne Pytania

Rozdzial 4: Demony
4-1 Diabel, Szatan i Demony
4-2 Demony i Balwany
4-3 Demony i Choroby
4-4 Jezyk Tamtych Dni
Dygresja 5 Bog Adoptuje Ludzka Perspektywe
4-6 Demony: Dlaczego Jezus Nie Skorygowal Ludzi?
4-7 Psychologia Wiary w Demony
4-8 Demony: Podsumowanie

Rozdzial 5: Niektore Przekrecone Wersety
Rozdzial 5 Studium Niektorych Biblijnych Wersetow Ktore Wspominaja Diabla i Szatana
5-2 Waz w Edenie
5-3 Synowie Bozy i Corki Ludzkie
5-4 Szatan w Hioba
5-4-1 Satan w Hioba: Wspolwierny?
5-4-2 Szatan w Hioba: Aniol-Szatan?
5-4-3 Obalenie Mitu 'Szatana' w Hioba
5-5 Lucyfer Krol Babilonu
5-6 Nanaszczony Cherubin
5-7 Szatan w Zachariasza 3
5-8 Kuszenie Jezusa
5-8-1 Jezus Na Pustyni: Studium Jezykowe Oraz Natura Pokus
5-8-2 Kuszenie Na Pustyni: Spojrzenie W Myslenie Jezusa
5-9 Nieczyste Duchy
5-10 Diabel I Jego Aniolowie
5-11 Szatan Zabiera Slowo
5-12 Szatan Jak Blyskawica
5-13 Szatan Wstepuje w Judasza
5-14 Piotr I Szatan
5-15 Wasz Ojciec Diabel
5-16 Przesladowanie Przez Diabla
5-17 Dziecko Diabla
5-18 Moc Szatana
5-19 Wydanie Szatanowi
5-20 Bog /Ksiaze Tego Swiata
5-21 Aniol Swiatlosci
5-22 Wyslannik Szatana
5-23 Ksiaze Nadziemski
5-24 Dawac przystep Diablu
5-25 Zasadzki Diabelskie
5-26 Sieci Diabelskie
5-27 Poszli za Szatanem
5-28 Przeciwstaw Sie Diablu
5-29 Lancuchy Ciemnosci
5-30 Cialo Mojzesza
5-31 Synagoga Szatana
5-32 Michal i Wielki Smok
5-33 Diabel i Szatan Zwiazani
Dygresja 6: "Czlowiek Bezprawia " (2 Tes. 2)

Rozdzial 6: Troche Koncowych wnioskow
6-1 Prawdziwy Diabel: Koncowe Wnioski
Legion i Gadarenskie Swinie

5-8-2 Kuszenie Na Pustyni: Spojrzenie W Myślenie Jezusa
Pokazaliśmy, że doświadczenia naszego Pana były podobne do doświadczeń Izraela na pustyni. Poniżej znajdują się dodatkowe komentarze, które dają większy wgląd w jego pokusy:

- Pan zrozumiał, że był On w podobnej sytuacji co Izrael na innej pustyni i dlatego uosobił Pismo z Księgi Powtórzonego Prawa odnosząc sie do ich doświadczenie tam, by nastepnie odnieść je do Siebie.

- Personifikacja grzesznych pokus w sercu Pana jako osoby nazwanej 'diabłem' pokazuje, jak wyraźnie Jego umysł był podzielony między ciałem, a duchem - bez zamglonych klapek tak charakterystycznych dla naszej pół-duchowości. To było prawdopodobnie z myślą, że On zręcznie podzielil chleb reprezentujący jego ciało na dwa przy Ostatniej Wieczerzy- aby pokazać ten wyraźny podział w Sobie (Mt. 26:26). Mój przyjaciel psychoterapeuta, dr Artur Dombrovsky, zaproponował mi w omawianiu pokus na pustyni, że im bradziej osoba jest w kontakcie z sobą samym, tym wyraźniej może zobaczyć siebie spoza siebie; większy dystans jest w stanie osiagnąć pomiędzy nią i "samym sobą", którego analizuje i prowadzi wtedy dialog z samokontrolą. Duża ilość naszej samo-dyskusji jest niejasna; dyskusja Pana Jezusa była konkretna i skoncentrowana. Był on człowiekiem ostatecznie w kontakcie z samym Sobą na pustyni, dlatego uosobił Pismo z Księgi Powtórzonego Prawa odnoszące się do ich doświadczeń tam, by odnieść je do Siebie.

- Jego cytatowanie z Powt. Pr. 6:13 "Będziesz się bał Pana, Boga swego (tylko)" prawdopodobnie było ustanowione w umyśle z Powt. Pr. 6:14 "Nie pójdziecie za innymi bogami". Być może zinterpretował pogańskich idoli jako złe myśli w Jego sercu. Wcześniejsze wersety Powt. Pr. 6:7,8 ostrzegały, że nieprzestrzeganie Prawa doprowadzi do czczenia idoli - i Chrystus widział, że Jego zaniedbanie słowa Ojca doprowadzi do służenia Jego złym pragnieniom. W ten sposób celem pokus było sprawdzenie czy Chrystus naprawdę trzymałby i stosował słowo w Jego sercu (powt. Pr. 8:2), jak to było z Izraelem na pustyni.

- Tylko Bóg ma moc, aby dać Królestwo (Dn 4,32). To, że Jezus był kuszony by wziąć je dla siebie (Mt. 4:9) wskazuje, że został On skuszony, by uczynić Siebie równym Bogu. Flp. 2:6 komentuje to tak, że chociaż miał On ten sam doskonały umysł jak Bóg, nie uważał równości z Bogiem za rzecz, która powinna być nawet brana pod uwagę. To pokazuje (jeszcze raz) jak Chrystus był świadomy swojego bezgrzesznego umysłu i jak to kusiło go aby dumnie przybrać równość Bogu. To było prawdopodobnie w głębi Jego świadomości ponieważ argumentował w Jn. 10:34 -36, że ludzie w Starym Testamencie byli nazywani Bogiem, jednak On nie wziął tego tytułu dla siebie, co mógł uczynić, ale nazywał siebie tylko Synem Bożym. Uznanie go w wielu fragmentach, które nazwały go Jahwe, skusiło go by użyć imienia do swoich własnych praw z powodu Jego najwyższej manifestacji Boga. Chrystus pomyślał, że komukolwiek chciałby mógłby dać Królestwo (Łuk. 4:6) - i pomyślał o dawaniu go sobie. Zauważ jak póżniej, obiecał dać nam miasta Królestwa (Mt. 19:28; Łuk. 19:17).

- Jego "przeciwnik", Jego własny umysł, cytował dla siebie Ps. 91:11,12 (Mt. 4,6): "Aniołom swoim przykaże o tobie". Ten Psalm ma podstawowe odniesienie do Jozuego będącego chronionym przez Anioła podczas podróży przez pustynię, gdy odstępczy Izraelici zostali wyniszczeni przez Anioła niszczyciela. Konkretny powód dla tej ochrony jest podany w Ps. 91: 1; ponieważ pozostał w tabernakulum, bez wątpienia motywowany chęcią usłyszenia jak najwięcej słowa Boga wypowiedzianego przez Anioła do jego mistrza Mojżesza (Wyj. 33:11). Pan był w podobnej sytuacji - poświęcony słowu Boga, reszcie odstępczego Izraela. To kusiło go by nadużyć późniejszą Anielską moc, którą jego duchowość uczyniła dostepną mu.

- Istnieje implikacja, że zajęło Panu 40 dni, aby pokonać Diabła, w tym momencie Diabeł odszedł. Łatwiej jest to zrozumieć pod względem wewnętrznej bitwy, niż dosłownej walki przeciw nadprzyrodzonej istocie. I fakt, że zajęło to 40 dni, pokazuje jak ciężkie to było zmaganie dla Pana.

- Pan stojący na wysokiej górze widzący nadchodzące Królestwo Boże ( 1 ) wskazuje na identyczną scenę w Obj. 21:10 . Istnieją inne powiązania z Objawieniem - " królestwa świata" =  Obj. 11:15; wers.9,10 = Obj. 22:8,9; wers.5 = Obj. 21:2. To jest prawie tak, jak gdyby Pan Jezus dając Objawienie wracał do Swoich prób na pustyni, ciesząc się, że był kuszony tak by mieć je bezprawnie, a teraz było ono jego i naszym prawem. Pokusa na pustyni miała spowodować wzięcie Królestwa i rządzenie nim dla siebie samego bardziej niż dla Boga; tzn. nie manifestując Boga, nawet jeśli na zewnątrz nie byłoby żadnej oczywistej różnicy pomiędzy tym czy objawił Boga w Duchu akceptacji czy też nie. Dla tych pokus, aby były prawdziwe, musiało być możliwe, aby Bóg pozwolił Chrystusowi wziąć Królestwo; tak jak pozwoliłby Panu, aby użył Aniołów, by uratowały Go od jego próby w Ogrodzie Getsemane. To, że Bóg był skłonny, aby zaakceptować gorsze, by pozwolić Jego planowi zbawienia pójść tak daleko, jak wolna wola Chrystusa pozwoliłaby na to, było olbrzymią pokusą i dodatkowym pobudzeniem dla Jezusa. Stąd najwyższa radość Boga w całokształcie wysiłku Chrystusa i zwycięstwie, jakie opisano na przykład w Iz. 49:5 -9.

- Może być niewiele wątpliwości, że to stanie na górze wypatrując za Królestwem Bożym przypomina Chrystusowi Mojżesza na Nebo, któremu za jedno poślizgnięcie odmówiono wszystkiego. I to musiało Go otrzeźwić (Powt.Pr. 34:1). I zacytowawszy sobie samemu Powt. Pr. 8:3 o życiu, o chlebie/słowie Boga, Jego umysł poszedł dalej do Powt. Pr. 8:9 z opisem jedzenia chleba bez odczuwania głodu w Królestwie - tzn. żywiąc się, w alegorii, w pełni duchowymi rzeczami.

- Pan był kuszony, aby uwierzył, że w cudowny sposób będzie zachowany od urażenia Jego stopy o kamień. To jest aluzja do wersetu z Przys. 3:23, który obiecuje, że Ojciec będzie trzymać Syna, którego On zachowa od 'potknięcia się w drodze'. Przys. 3:4 szczególnie odnosi się do Pana Jezusa w Łuk. 2:52. Ale 'potykając się w drodze' w kontekście Przys. 3 odsyła do grzeszenia i potrzeby nie potyknięcia się przez usilny wysiłek stosowania Bożej mądrości w codziennym życiu. Czy mamy tu kolejne okno do umysłu Pana? Czy to wszystko nie jest implikacją, że był kuszony, aby myśleć, że jako Syn Boga w jakiś sposób Bóg zachowa go od grzechu, a więc mógł zrobić takjak chciał? Dzięki Bogu i Jemu, że zostawił On tę myśl tak daleko za sobą.

Odnośniki
(1) Chrystus widząc "wszystkie królestwa świata w mgnieniu oka" (Łuk 4:5) z pewnością odnosi się do przyszłego Królestwa Bożego na ziemi- wszystkich królestw jakie będą w przyszłości (por. Obj. 11:15)