Prawdziwe Diabeł Biblijna Wyjaśnienie. Tlumaczenie: Waclaw Cwiecek

Kompletna książka jak PDF

Rozdzial 1: Historia Doktryny
1-1 Historia Diabla I Szatana W Starotestamentowych Czasach
1-1-1 Izrael w Niewoli: Babilonskie I Perskie Wplywy
1-1-2 Grecki Wplyw
1-2 Diabel po Nowym Testamencie
1-2-1 Szatan wedlug Jystyna Meczennika
1-2-2 Szatan wedlug Ireneusza i Tertuliana
1-2-3 Szatan wedlug Clemensa i Orygena
1-2-4 Szatan wedlug Lactanjusza i Anastazjusza
1-2-5 Szatan wedlug Augustyna
1-3 Szatan w Sredniowieczu
1-4 Szatan od Czasow Reformacji
1-4-1 Szatan w Raju Utraconym
1-5 Protestanci: Opor Popularnej Ideii Diabla
1-6 Diabel I Szatan we wspolczesnym mysleniu

Rozdzial 2: Niektore Podstawowe Nauki Biblijne
2-1 Aniolowie
2-2 Pochodzenie Grzechu i Zla
Dygresja 2: Rzymianie oraz madrosc Solomona
Dygresja 3: Kontekst Rodzaju 1-3
2-3 Szatan i Diabel
2-4 Zydowski Szatan
2-5 Pieklo
Dygresja 4 "Duchy w wiezieniu"

Rozdzial 3: Praktyczne Powiazania
3-1 Niektore Praktyczne Powiazania
3-1-1 "Byc duchowego usposobienia": Sedno Chrzescijanstwa
3-2 Diabel i Szatan: Trudne Pytania

Rozdzial 4: Demony
4-1 Diabel, Szatan i Demony
4-2 Demony i Balwany
4-3 Demony i Choroby
4-4 Jezyk Tamtych Dni
Dygresja 5 Bog Adoptuje Ludzka Perspektywe
4-6 Demony: Dlaczego Jezus Nie Skorygowal Ludzi?
4-7 Psychologia Wiary w Demony
4-8 Demony: Podsumowanie

Rozdzial 5: Niektore Przekrecone Wersety
Rozdzial 5 Studium Niektorych Biblijnych Wersetow Ktore Wspominaja Diabla i Szatana
5-2 Waz w Edenie
5-3 Synowie Bozy i Corki Ludzkie
5-4 Szatan w Hioba
5-4-1 Satan w Hioba: Wspolwierny?
5-4-2 Szatan w Hioba: Aniol-Szatan?
5-4-3 Obalenie Mitu 'Szatana' w Hioba
5-5 Lucyfer Krol Babilonu
5-6 Nanaszczony Cherubin
5-7 Szatan w Zachariasza 3
5-8 Kuszenie Jezusa
5-8-1 Jezus Na Pustyni: Studium Jezykowe Oraz Natura Pokus
5-8-2 Kuszenie Na Pustyni: Spojrzenie W Myslenie Jezusa
5-9 Nieczyste Duchy
5-10 Diabel I Jego Aniolowie
5-11 Szatan Zabiera Slowo
5-12 Szatan Jak Blyskawica
5-13 Szatan Wstepuje w Judasza
5-14 Piotr I Szatan
5-15 Wasz Ojciec Diabel
5-16 Przesladowanie Przez Diabla
5-17 Dziecko Diabla
5-18 Moc Szatana
5-19 Wydanie Szatanowi
5-20 Bog /Ksiaze Tego Swiata
5-21 Aniol Swiatlosci
5-22 Wyslannik Szatana
5-23 Ksiaze Nadziemski
5-24 Dawac przystep Diablu
5-25 Zasadzki Diabelskie
5-26 Sieci Diabelskie
5-27 Poszli za Szatanem
5-28 Przeciwstaw Sie Diablu
5-29 Lancuchy Ciemnosci
5-30 Cialo Mojzesza
5-31 Synagoga Szatana
5-32 Michal i Wielki Smok
5-33 Diabel i Szatan Zwiazani
Dygresja 6: "Czlowiek Bezprawia " (2 Tes. 2)

Rozdzial 6: Troche Koncowych wnioskow
6-1 Prawdziwy Diabel: Koncowe Wnioski
Legion i Gadarenskie Swinie

4-2 Demony oraz Bożki [Bałwany]

Demony Odnoszą Się Do Bożków [Bałwanów]
W 1 Koryntian Paweł tłumaczy dlaczego Chrześcijanie nie powinni mieć nic wspólnego z oddawaniem czci albo z wierzeniem w takie rzeczy. W czasach Biblijnych ludzie wierzyli, że demony są mniejszymi bogami, które trzeba było czcić aby zapobiec kłopotom w ich życiu. Dlatego robili sobie modele demonów, co było tym samym, co bałwany, i oddawali im cześć. To tłumaczy dlaczego Paweł używał slow “demon” oraz “bałwan” naprzemiennie w swoim liście: “…to, co poganie składają na ofiarę, składają na ofiarę demonom, a nie Bogu; a nie chce abyście byli wspólnikami demonów…a jeśliby ktoś powiedział; `to jest ofiarowane wizerunkom [bałwanom]` nie jedzcie z powodu tego, który to wam oznajmił… [1Kor.10:20,28]. Tak wiec bałwany i demony są w istocie tym samym. Zauważ to jak Paweł powiedział, że oni  “ofiarowali demonom [bałwanom], a nie Bogu” - demony nie były Bogiem, a ponieważ jest tylko jeden Bóg to demony nie mogły mieć jakiejkolwiek mocy, one nie są bogami. Ta zasada jest podkreślona w 1 Kor.8:4 “Zatem odnośnie pokarmów ofiarowanych wizerunkom [bałwanom/demonom] wiemy, że wizerunek jest niczym i że nikt nie jest Bogiem tylko Jeden”. Bożek albo demon nie istnieje. Kropka. Jest tylko jeden prawdziwy Bóg albo moc na świecie. Paweł mówi dalej [:5,6]: “A jeśli nawet czy to w Niebie, czy na ziemi są nazwani bogami, czyli jak gdyby są liczni bogowie [tak jak ludzie wierzą dzisiaj w wiele różnego typu demonów- jeden demon powoduje, że tracisz pracę, jeszcze inny powoduje, że cie żona opuściła, itd.] oraz liczni panowie; ale dla nas [będących w prawdzie] jest tylko jeden Bóg Ojciec, z którego wszystko pochodzi [zarówno dobro, jak i zło, jak już widzieliśmy z wcześniejszych odnośników]…”.

Gal.4:8,9 mówi to samo, kiedy poprawnie to przetłumaczymy. Paweł stawia wyzwanie Galacjanom: “ale dawniej służyliście tym, którzy nie byli w istocie bogami... czemu wracacie znowu do tych bezsilnych oraz biednych duchów [stoicheia], którym chcecie znowu jeszcze raz służyć?”. Tutaj Paweł robi paralele pomiędzy demonicznymi duchami, a `bogami, które nie są naprawdę bogami`. Jednak zauważ sposób w jaki Paweł dowodzi [pod Boskim natchnieniem]- “nawet jeśli są ”takie demony/bałwany…dla nas powinien być tylko jeden Bóg, którego się obawiamy i którego czcimy.” To w istocie jest kontynuacją tego, co było postawą Psalmisty. Znowu i na nowo wspomina się o bogach/bałwanach pogańskich narodów  tak jakby istniały, ale jest im przykazane, aby pokłoniły się w zawstydzeniu przed Yahveh, Bogiem Izraela [Ps.29:1,2,10; 97:7]. Czy one istniały czy nie istnieją staje się nieważne przed faktem, że są one bez żadnej mocy przed obliczem prawdziwego Boga- i dlatego On jest tym, którego powinniśmy się obawiać ufając, że tylko On jest aktywny w naszym życiu dla naszego wiecznego dobra.

“Yahveh jest wielkim Królem ponad wszystkimi Bogami” [Ps.95:3] pokazuje Boski styl wypowiedzi- zamiast nadmiernie kłaść nacisk na to, że bogowie, bałwany/bożki/demony nie istnieją, to prawdziwy Bóg nie jest tak prymitywny. Także autorzy i śpiewacy Psalmu 95. Tutaj uwypuklona zostaje wielkość Jego Królowania zamiast mówić o wadach i nieistnieniu innych bogów, ponieważ rozdrabnianie się nad tym byłoby zbyt prymitywnym działaniem ze strony jedynego prawdziwego Boga. Podobnie też z cudami jakie czynił Pan- Boża łaskawa moc zbawcza jest nam ukazana; to właśnie było tematem i treścią oraz wielkością tego, co czynił pokazując jednocześnie w praktyce nieistnienie `demonów`.
Dalszy dowód na to, że ludzie w czasach Starego Testamentu wierzyli, iż demony były bożkami lub `bogami` można znaleźć w Dziejach 17:16-18; jest tam opisane jak Paweł głosił w Atenach, które było miastem “poświęconym bożkom”, a więc oddającym cześć wielu różnym bożkom. Po wysłuchaniu tego, co Paweł wygłosił na temat Ewangelii, ludzie powiedzieli: “wygląda na to, że on jest głosicielem obcych [tzn. nowych] bogów [demonów], ponieważ głosił Jezusa i zmartwychwstanie”. Tak więc ludzie myśleli, że Jezus oraz zmartwychwstanie są nowymi demonami albo bożkami, o których Paweł mówił do nich. Paweł mówi im dalej o prawdzie i w wersecie 22 proklamuje: “Jesteście bardzo religijni” [literalnie: oddani w oddawaniu czci demonom]. Tłumaczy, że Boga nie ma w ich demonach albo bożkach. Pamiętajmy, że Bóg jest jedynym źródłem mocy. Jeżeli On nie jest w demonach, to demony nie mają żadnej siły, ponieważ nie ma innego źródła energii/mocy w całym wszechświecie- tzn. one nie istnieją.

Demony Ze Starego Testamentu Były Bożkami  
Wracając do Starego Testamentu, mamy tam o wiele więcej dowodów na to, że `demony` to bałwany/bożki. “Robili ofiarę demonom, a nie Bogu…”[Powt. Pr.32:17 por. Ps.106:37]. Powt. Pr.28:14-28, 59-61 przepowiada, że choroby umysłowe będą jedną z kar za oddawanie czci innym bogom/demonom. To tłumaczy powiązanie jakie istnieje pomiędzy psychicznymi chorobami, a demonami jakie widzimy w Nowym Testamencie. Zauważmy jednak, że język albo frazy mówiące o demonach są związane z chorobami, a nie z grzechem. Nigdzie nie czytamy o Chrystusie wyrzucającym demony zazdrości, morderstwa, itd. Powinniśmy też zauważyć, że Biblia mówi o ludziach mających demony/choroby zamiast mówić, że to demony spowodowały te choroby. Jest to znaczące, że  Grecka wersja Starego Testamentu Septuaginta, używa słowa `daimonion` gdy mówi o “bałwanie”: to jest to słowo tłumaczone jako “demon” w Nowym Testamencie. “Bałwan” w Ps.96:5 jest tłumaczone jako “demon” w Septuagincie; i Septuaginta używa tego samego słowa w Iz.65:11, aby opisać Gada, Syryjskiego boga szczęścia. Ps.106:36-39 opisuje  grzechy Izraela i nazywa Kananejskie bożki demonami: “Służyli tez bałwanom, które ich usidliły. Swoich synów i swoje córki ofiarowali demonom. I przelewali niewinna krew, swoich synów i córek; które zarzynali na ofiarę ciemnym bożkom Kanaanu…Tak więc zanieczyszczali się swoimi dziełami, cudzołożyli swoim postępowaniem”.

Widzimy więc dosyć jasno, że demony to jeszcze inna nazwa dla bożków. Oddawanie czci demonom przez Izraela jest opisane przez Boga jako czczenie “swoich dzieł…swojego postępowania” ponieważ ich wiara w bożki była rezultatem ludzkiej wyobraźni; bożki jakie uczynili były ich “własnymi dziełami”. Tak więc ci, którzy obecnie wierzą w demony, wierzą w rzeczy, które są wyobraźnią człowieka, tworem człowieka, a nie tym, co nauczył nas Bóg. Słowo użyte na bałwany literalnie oznacza `nic`, podkreślając to, że one nie istnieją w rzeczywistym świecie, a tylko w umysłach ludzi, które w nie wierzą.

Powt. Pr.32:15-24 opisuje, że Bóg jest zapalczywy kiedy Jego lud wierzy w demony: Izrael “znieważył Opokę swojego zbawienia. Rozdrażnili Go cudzymi bóstwami, rozjątrzyli Go ohydami. Ofiarowali…niebyłym siłom, bóstwom, których nie znali, nowym, świeżo powstałym, których nie bali się wasi ojcowie…I powiedział [Bóg]: Skryje moje oblicze przed nimi…ponieważ są rodem przewrotnym, synami w których nie ma wiary. Oni Mnie rozdrażnili tym, co nie jest Bogiem; jątrzyli Mnie swoimi marnościami…Nagromadzę na nich nieszczęścia”. Iz 65:3 LXX mówi jeszcze bardziej zrozumiale: “[Izrael] zarzyna w ogrodach ofiary oraz kadzi na cegłach dla demonów, które nie istnieją”. Bożki narodów, które reprezentowały –tak jak oni przypuszczali- kosmiczne `demony`, były nicością, ponieważ to co te demony albo bóstwa reprezentowały, nie istniało- to są istoty “które są niczym” [1 Sam.12;21 LXX], “niczym” [Jer.14:4].

Tak więc Bóg opisuje bożki jako martwe bałwany, ohydę- rzeczy, w których wierzenie jest głupotą, które nie istnieją. Wiara w demony wykazuje brak wiary w jedynego Boga. Żeby to wyrazić bardziej teologicznie; Paul Martinson daje komentarz na 1 Kor.10:19-21: “`Demon` jest bardziej funkcjonalnym, a nie substancjalnym zwrotem [tzn. odnoszącym się do jakiejś osoby]. Poza tym Paweł już wcześniej zaprzeczył osobowości bożka [“nic”]” [1]. Żeby to ująć jeszcze bardziej prosto, tłumacząc z języka akademickiego, tzn. na `chłopski` rozum: Jeżeli demony są innym sposób na mówienie o bałwanach, a bałwany są niczym, to one nie istnieją, one są w zasadzie kawałkiem drewna albo kamienia- to wtedy demony nie istnieją. Ale tutaj znowu mamy do czynienia z właściwą kulturą wypowiedzi użytą przez Wszechpotężnego.

Odnośniki
(1) Paul Martinson, "People other than Christians pray", w Paul Sponheim, ed., A Primer On Prayer (Philadelphia: Fortress, 1988).